ภูมิหลังทางพันธุกรรมมีผลต่อเมแทบอลิซึมของกรดไขมัน

ภูมิหลังทางพันธุกรรมมีผลต่อเมแทบอลิซึมของกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อนที่จำเป็น กรดอัลฟาไลโนเลนิกและกรดไลโนเลอิก การเสริมอาหารด้วยน้ำมันคาเมลินาที่อุดมด้วยกรดอัลฟาไลโนเลนิกหรือน้ำมันดอกทานตะวันที่อุดมด้วยกรดไลโนเลอิกจะเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของสารเมแทบอไลต์ของกรดไขมันในร่างกาย การเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับจีโนไทป์

การศึกษาดำเนินการระหว่างพาหะของFADS1จีโนไทป์ สองแบบที่แตกต่างกัน น้ำมันคาเมลินาเพิ่มความเข้มข้นของกรดไอโคซาเพนตะอีโนอิกในพลาสมาที่ผลิตจากกรดอัลฟ่า-ไลโนเลนิกในจีโนไทป์เพียงชนิดเดียวที่ศึกษา พบว่าทั้งอาหารและยีนมีผลต่อความเข้มข้นของกรดไขมันต่างๆ ในร่างกาย ยีน FADS1 ควบคุมเมแทบอลิซึมของกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อน และ จีโนไทป์ FADS1เคยเกี่ยวข้องกับความผิดปกติของเมแทบอลิซึมของกลูโคสและไขมัน และมีความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานประเภท 2 กรดไลโนเลอิกและกรดอัลฟ่าไลโนเลนิกเป็นกรดไขมันจำเป็นที่ร่างกายสร้างเองไม่ได้ กล่าวคือ ต้องได้รับจากอาหาร กรดไลโนเลอิกเป็นกรดไขมันในอาหารที่พบมากที่สุดในตระกูลโอเมก้า 6 ในทางกลับกันกรดอัลฟ่าไลโนเลนิกเป็นของตระกูลกรดไขมันโอเมก้า 3 ความเข้มข้นที่แตกต่างกันของทั้งสองชนิดพบได้ในน้ำมันพืช เมล็ดพืช และถั่ว ในบรรดาน้ำมันพืช น้ำมันดอกทานตะวันอุดมไปด้วยกรดไลโนเลอิกเป็นพิเศษ ในทางกลับกัน น้ำมันคาเมลินาและน้ำมันลินสีดนั้นอุดมไปด้วยกรดอัลฟาไลโนเลนิก